Plac Czerwony (ros. Красная площадь) – plac w Moskwie, położony w centrum miasta opodal Kremla (oficjalnej siedziby prezydenta Rosji). Ma 330 m długości i 70 m szerokości.

Przy placu Czerwonym znajdują się liczne cenne zabytki: sobór Wasyla Błogosławionego i Kreml, nieco dalej odrestaurowany sobór Kazańskiej Ikony Matki Bożej. Stronę północną zajmuje Państwowe Muzeum Historyczne, otoczone wieżami Kremla. Jedyną rzeźbą na całym placu jest wykonany z brązu pomnik Kuźmy Minina i Dmitrija Pożarskiego, którzy pomogli Moskwie wyprzeć z miasta Polaków w 1612, podczas wielkiej smuty. Niedaleko znajduje się Łobnoje Miesto, dawne miejsce ogłoszeń carskich dekretów i nielicznych egzekucji. Obecnie zwyczajowo mają tam miejsce uroczystości publiczne.
Nazwa „plac Czerwony” nie ma komunistycznych odniesień – pochodzi od starosłowiańskiego przymiotnika красьнъ (piękny), co zachowało się w innych językach słowiańskich do dzisiaj – w tym w polskim, dla którego słowniki nadal podają słowo „krasny” w znaczeniu „piękny, urodziwy”. W języku rosyjskim natomiast słowo красный ma też znaczenie „czerwony”. Od XVI wieku w znaczeniu „piękny” stosowano je względem małego placu między soborem Wasyla Błogosławionego, Łobnym Miestem a Basztą Konstantyno-Jeleninską. Z czasem nazwa ta rozciągnęła się na cały pobliski niezabudowany obszar i w XVII wieku wyparła wcześniejszą nazwę „Pożar”

POWRÓT